หนองหาร เป็นแหล่งน้ำธรรมชาติที่ใหญ่ที่สุดในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ มีเนื้อที่ 123 ตารางกิโลเมตร ครอบคลุมพื้นที่เทศบาลเมืองสกลนครและอำเภอโพนนาแก้ว เป็นแหล่งรับน้ำจากลำห้วยหลายสาย และเป็นต้นน้ำของลำน้ำก่ำซึ่งไหลลงสู่แม่น้ำโขงที่อำเภอธาตุพนม จังหวัดนครพนม
.
มีตำนานเล่าขานการกำเนิดหนองหารชื่อ “ตำนานผาแดงนางไอ่” เล่าว่า พระธิดาแห่งนครเอกชะทีตา ชื่อนางไอ่คำ มีความงามเลื่องลือ พระบิดาของนางประกาศว่าผู้ชนะแข่งขันจุดบั้งไฟจะได้อภิเษกกับนางไอ่คำ มีชายหนุ่มมาร่วมแข่งขันมากมาย แม้ท้าวพังคีผู้เป็นเจ้าชายพญานาคก็ยังปลอมตัวเป็นกระรอกเผือกขึ้นมาชมโฉมนางไอ่คำ นางไอ่คำนั้นรักอยู่กับท้าวผาแดง แต่ท้าวผาแดงพ่ายแพ้การแข่งขัน ขณะเดียวกันกระรอกเผือกท้าวพังคีก็ถูกนายพรานยิงตาย พญานาคแห่งเมืองบาดาลโกรธแค้นนัก บันดาลฟ้าฝนกระหน่ำ แผ่นดินยุบตัว บ้านเมือง ผู้คน รวมทั้งท้าวผาแดงที่พยายามช่วยนางไอ่คำหนีก็จมหายไปจนหมด เหลือแต่หนองน้ำขนาดใหญ่ ซึ่งในเวลาต่อมาก็คือหนองหารแห่งนี้นี่เอง
.
ระดับน้ำในหนองหารมีความลึกประมาณ 3-4 เมตร อำนวยประโยชน์ในด้านการเพาะปลูก การเลี้ยงสัตว์ โดยเฉพาะการประมง ซึ่งเป็นอาชีพหลักของชาวบ้านในชุมชนรอบหนองหาร
.
นอกจากนั้น เมื่อครั้งที่ชาวท่าแร่ที่เป็นคริสตังอพยพมาจากตัวเมืองสกลนครที่อยู่อีกฝั่งของหนองหาร โดยวิธีการต่อแพไม้ไผ่ขนาดใหญ่บรรทุกผู้คนและข้าวของเครื่องใช้ต่าง ๆ ข้ามหนองหารมายังฝั่งชุมชนท่าแร่ในปัจจุบัน
.
ภายในชุมชนจึงสร้างโบสถ์ชื่อว่า “อาสนวิหารอัครเทวดามีคาแอล” เป็นโบสถ์รูปทรงคล้ายเรือ เพื่อระลึกถึงการใช้เรือและแพในการอพยพมาจากตัวเมืองสกลนครนั่นเอง
เผยแพร่ใน Facebook : TAT Contact Center เพื่อนร่วมทาง วันที่ 14 ธันวาคม 2563
